top of page

KARUNA OOSTENDE

De geest als een oceaan

Op meerdere manieren gelijkt de geest op een watermassa,

een echte oceaan.
Afhankelijk van het seizoen, het weer, en de winden,
kan de oppervlakte van alles zijn van volledig kalm en vlak
tot enorm woelig en turbulent,
met golven van 10 meter hoog of meer.
Maar zelfs tijdens de hevigste stormen,
als we diep genoeg zakken, is het water nog steeds kalm.

Als we volhouden in de beoefening,
dan kunnen we zien dat onze geest erg gelijkaardig is,
dat kalmte en diepe stilte intrinsieke eigenschappen zijn van zijn natuur,
dat ze altijd aanwezig zijn,
en dat zelfs als we vastraken in hevige stormen van emotionele kwelling,
voor welke reden dan ook,
de kalmte en de stilte en het vermogen om gewaar te zijn

hier nog steeds zijn, onderliggend,

ingebed in en een integraal deel van ons zijn.

We kunnen er een beroep op doen en ze gebruiken,

niet om de turbulentie aan de oppervlakte van de geest te laten verdwijnen
(zoals we ook niet proberen om de golven van de oceaan af te vlakken),
maar om die te begrijpen en om een ruimer perspectief te bieden,
een context waarbinnen de turbulentie zelf kan omvat worden,

gezien worden,
en zelfs gebruikt worden om ons begrip te verdiepen.

...

Onder het gevoel van onszelf als afgescheiden wezens
en zo veel bezig zijn met zorgen over ons individuele zelf
en onze eigen persoonlijke winsten en verliezen,
kunnen we zien dat we deel uitmaken

van een vloeiende beweging van heelheid
die groter is dan onszelf en waartoe we behoren. "

Jon Kabat-Zinn 

The Mind as an Ocean

For in many ways, the mind does resemble a body of water,

a veritable ocean.
Depending on the season, the weather, and the winds,
the surface can be anything from completely calm and flat
to hugely tumultuous and turbulent,
with forty-foot waves or higher.
But even at its most stormy,
if one goes down deep enough, the water is still.

Persisting in the practice,
we might come to see that our own mind is much the same,
that calmness and deep stillness are intrinsic to its nature,
that they are always present,
and that even when we are caught up in huge storms of emotional turmoil,
for whatever reasons,
the calmness and the stillness and the capacity to be aware

are still here, underneath,

embedded in and an integral part of our being.

They can be called upon and used,
not to extinguish the surface turbulence of the mind
(just as we don’t try to flatten the waves on the ocean),
but to understand it and to provide a larger container for it,
a context in which the very turbulence itself can be held, seen,
and even used to deepen our understanding.

 

...

Beneath the sense of ourselves as being separate

and preoccupied so much of the time with concerns about our individual self

and our own personal gains and losses,

we might see that we are part of a flowing movement of wholeness

that is larger than we are and to which we belong. "

Jon Kabat-Zinn

bottom of page